مرجع پارسی MyBB

نسخه‌ی کامل: J2ee چیست
شما درحال مشاهده‌ی نسخه‌ی متنی این صفحه می‌باشید. مشاهده‌ی نسخه‌ی کامل با قالب‌بندی مناسب.
J2ee چیست

“Java2 Platform-Enterprise Edition” یک تکنولوژی میان افزار است که توسط شرکت سان میکروسیستم ابداع شده است و در حال حاضر به عنوان یک راه حل اساسی جهت برآورد کردن نیازها و مسائل مختلف در نظر گرفته می شود. تکنولوژی های میان افزار از Corba و IDLS تا سیستم های پیغام گرا، راه بسیاری را پیموده اند و تکامل آنها مرحله به مرحله بوده است که طرح آن فراتر از محدوده این مقاله است.
J2EE شرکت سان یک نقطه تحول قطعی در تاریخ تکنولوژی های میان افزار و سبب پذیرش و تشخیص تشکیلات کامپیوتری شناخته می شود.
در ادامه مطلب در مورد “J2EE” چیست و چه نیست؟ بررسی دقیق تری صورت می گیرد. به هر حال، با وجود مجموعه ای بزرگ از استانداردها و ویرایش ها از یک سو و وجود سرورهای برنامه های کاربردی گوناگون از سوی دیگـر، معمولا J2EE غیرقابل درک می نماید.
J2EE چیست؟
قبل از آن که تعریف کنیم J2EE چیست بهتر است درک کنیم که J2EE زبان بـرنامه نویسی بسته نرم افزاری، یک ابزار و یا یک سرویس نیست. به عبارت ساده تر J2EE لزوما یک میان افزار استاندارد است که شرکت سان میکروسیستم آن را برای توسعه و به کارگیری برنامه های کاربردی تجاری در مقیاس گسترده و با قابلیت الکترونیکی و به صورت توزیعی و چندلایه ارائه کرده است.
برنامه های کاربردی که برای استانداردهای J2EE نوشته می شوند مزایای زیادی را در بر می گیرند که قـابلیت جابه جایی، امنیت، مقایس پذیری، توازن بار و قابلیت استفاده مجدد از آن جمله است.
میان افزارها، راه حل های نرم افزاری سمت سروری هستند که بنیاد و اساس مورد نیاز در اتصال سیستم های نامتجانس و منابعی توزیعی در شبکه را فراهم می کنند. پیش از J2EE، راه حلهای میان افزار و محدود به محصولات و عرضه کننده ها بودند. این میان افزارهای قدیمی ویژگی های محدودی داشتند و سازگاری آنها نیز کم بود و حتی در قابلیت های عملکردی و جابه جایی در مسائل مختلف نیز محدود بودند. به عبارت دیگر، هیچ استاندارد صنعتی مشترک و قابل قبولی برای این منظور وجود نداشت و بسیرای از ویژگی ها به انتخاب عرضه کننده بود.
J2EE با یادگیری از اشتباهات گذشته و ارائه نیازمندی های ضروری صنعت سبب رشد و کمال تکنولوژی میان افزار شد. همچنین امکان گسترش و توسعه های آتی نیز در آن لحاظ گردید.
در توسعه این استاندارد، سان با دیگر عرضه کننده های اصلی میان افزار، سیستم عامل و سیستم های مدیریت پایگاه داده از جمله IBM و اوراکل همکاری کرد.
در اصل J2EE مجموعه ای از اتانداردها و خط مشی هایی است که تعریف می کند چگونه برنامه های کاربردی در لایه توزیعی می توانند با استفاده از زبان جاوا ساخته شوندً؟ توسعه دهنده ها، برنامه های کاربردی خودشـان را تحت این استانداردها می سازند و عرضه کننده های زیرساختار، سازگاری با این مجموعه خط مشی ها را از طریق J2EE تضمین می کنند. از این طریق، برنامه های J2EE می توانند به صورت مدخلی برای به کارگیـری چندین سرور برنامه های کاربردی با حداقل تغییرات در سطح کم (و حتی بدون تغییر) در نظر گرفته شوند.

اعمال J2EE

J2EE به ارائه محیط های مختلفی می پردازد که این محیط ها در ادامه بررسی شده است:
J2EE ترکیبی برای میان افزار توزیعی چندلایه
J2EE کاملا بین لایه های مختلف درگیر در محیط برنامه کاربردی حد فاصل قایل می شود و مولفه های قرار گرفته در هر لایه را تعریف می کند. این لایه ها می توانند هر یک از لایه های Client، لایه طرح، لایه تجارت و یا ارائه سیستم های اطلاعاتی گسترده باشند.
کلیه برنامه های کاربردی J2EE براساس این قالب کاری ساخته شده است.
همچنین هر لایه در سیستم چندلایه ممکن است در چند سرور توزیع شده باشد.
با J2EE توسعه برنامه های کاربردی توزیعی دیگر یک وظیفه پیچیده نیست. مولفه های J2EE هیچ فرضی درباره محیط سرور و منابعی که از طریق دایرکتوری های گسترده دسترسی می یابند، ندارند. این بدان معناست که توسعه دهندگان برنامه های کاربردی برای توزیع مولفه ها و منابع اشان به تلاش زیادی نیاز ندارند.
J2EE محیطی برای برنامه های کاربردی در مقیاس گسترده
J2EE به صورت سرورهای برنامه های کاربردی مانند BEA WEB Logic یا IBM WEB Sphere پیاده سازی شده که محیطی برای برنامه های کاربردی توزیعی در مقیاس گسترده است.
برنامه های کاربردی می توانند براساس مدل برنامه نویسی برنامه های کاربردی J2EE ساخته شوند و حتی در یک یا چند سرور برنامه های کاربردی وب سازگار با J2EE به کار گرفته شوند.
به عبارت دیگر می توان مناسب ترین محیط سرور برنامه کاربردی از محصولات گسترده سازگار J2EE را انتخاب کرد. حتی بدون توجه به این ویژگی های منحصر به فرد نیز، کلیه سرورهای برنامه های کاربردی J2EE یک حیطه کاری مشترک برای توسعه و به کارگیری برنامه های کاربردی گسترده فراهم می کنند.
J2EE مدلی برای توسعه برنامه های کاربردی با قابلیت الکترونیکی
برنامه های کاربردی J2EE به راحتی می توانند بر روی وب، پالم و دستگاه های دستی، تلفن های همراه و بسیاری دیگر از دستگاه های نمایش داده شوند. به عبارت دیگر، مولفه های برنامه های کاربردی می توانند بدون هیچ مشکلی دارای قابلیت الکترونیکی باشند. مدل برنامه نویسی J2EE تضمین می کند که منطق تجاری و سیستم های BackOffice بدون تغییر باقی بمانند و به عنوان تسهیلاتی برای نمایش به راه های گوناگون و دسترسی Clientها به کار روند.
یکی دیگر از ویژگی های خوب محیط J2EE توازن بار اتوماتیک، مقایس پذیری و تحمل خرابی است. مولفه های به کار رفته در محیط J2EE به طور اتوماتیک این تسهیلات را به دنبال خواهند داشت که به این ترتیب دیگر نیازی به کدنویسی نخواهد بود. این ویژگی ها در ساخت مدخل های وب مورد نیاز Clientها اهمیت چشمگیری دارند.
J2EE استاندارد سازگار در سرورهای برنامه های کاربردی وب
J2EE را می توان اولین استاندارد صنعتی در پذیرش و تشخیص دنیای میان افزار دانست. تقریبا تمام سرورهای برنامه های کاربردی وب (BEA WEB Logic, IBM WEB Sphere, HP’S Application Server, Sun-Netscapes’s inlanet, Macromedia’s Jrunو غیره(، سرورهای تایید شده برنامه کاربردی J2EE هستند. تاکنون هیچ استاندارد دیگری تا این حد پشتیبانی و تایید نشده بود.
همگام بافًـزوده شدن دیگر مولفه های برنامه های کاربردی به خصوصیات J2EE، می توان آنها را در سرورهای گوناگون برنامه های کاربردی در شبکه های گسترده به کار برد. از این رو، به منظور تضمین سازگاری و همبستگی بین سرورهای متفاوت برنامه های کاربردی J2EE، مجموعه تست سازگاری را ارائه کرده است.

بینش J2EE

بینش اولیه خلق و ایجاد J2EE را می توان به صورت زیر خلاصه نمود:
“توسعه دهندگان باید کدهای مختلفی را بنویسند تا تجارت و منطق طرحشان را شرح دهند، در همین حین، زیرساختار میان افزار از مسائل سطحی سیستم مانند مدیریت حافظه، تخصیص منابع، عملیات چندرشته ای، دسترس پذیری و جمع آوری آشغال به طور اتوماتیک مراقبت می کند.
آیا J2EE مشـکلات را رفع می کند؟
حال بهتر است بررسی شود که J2EE چگونه مسائل و مشکلات اصلی ناشی از گستردگی را رفع می نماید و چگونًـًـه امکان توسسعه آتی برقرار می شودً؟
استقلال از سیستم عامل و سخت افزار
J2EE runtime بر روی ماشین مجازی جاوا (JVM) قرا رمی گیرد. شکل ۲ نشانگر این امر است. JVM مستقل از سخت افزار و سیستم عامل است. محیط (JRE) Java runtime تقریبا برای تمام سخت افزارها و سیستم عامل های مشهود در دسترس است. بنابراین با پذیرش جاوا، J2EE تشکیلات کامپیوتـری را از سرمایه گذاری در سیستم عامل ها و سخت افـزارگران و پرهزینه خلاصی می بخشد.
امکان نزدیک تر ساختن لایه یکپـارچه گسترده J2EE به سیستم های Backoffice مزیت ویژه دیگری است. در برخی موارد، می توان لایه J2EE را در خود محیط سرور EES جای داد و از این طریق ترافیک شبکه را کاهش و عملکرد آن را افزایش داد.

پیوستگی با طراحی شی گرا و متدولوژی مولفه

ارتباط تنگاتنگ با شی گرایی، جاوا را به یک زبان کدنویسی و خوش ترکیب تبدیل کرده است. تقریبا کلیه ویژگی های برنامه نویسی شی گرا در جاوا پشتیـانی شده است. مدل برنامه نویسی J2EE براساس متدولوژی های شی گرا و طراحی مبتنی بر مولفه ساخته شده است.
J2EE مدل های مولفه ای گوناگونی برای لایه های متفاوت دارد. بنابراین با پذیرش ترکیب های مناسب یک پروژه، توسعه دهندگان می توانند مولفه های بسیاری را فراهم کرده و گسترش دهند که در نتیجه توسعه برنامه های کاربردی تسریع می شود.
با این تفاسیر و قابلیت ها در تشکیلات کامپیوتری، برنامه های کاربردی خوش ساختار، انعطاف پذیر و قابل استفاده مجدد شکل خواهند گرفت.

انعطاف پذیری، قابلیت جابه جایی و قابلیت عملیات متقابل

کدهای جاوا را می توان از یک سیستم عاملی به سیستم عامل دیگر انتقال داد و مولفه های J2EE را نیز می توان از محیط یک سرور برنامه های کاربردی به محیط دیگر سرور برنامه های کاربردی انتقال داد. این بدان معناست که دیگر لزومی به قراردادن تشکیلات کامپیوتری بر روی یک محیط توسعه خاص نخواهد بود. برنامه های کاربردی را می توان در بیش از یک سرور برنامه کاربردی J2EE می توانند به خوبی با هم کار کنند. این ویژگی قابلیت عملیات متقابل بی سابقه ای را در جمع آوری مولفه های برنامه های کربردی می دهد. به عنوان مثال ممکن است که EJB را مستقیما در ارتباط متقابل با محیط های mainframelcics د رمحیط IBM قرار داد و از سرورهای BEA WEB Logic به EJB دست یافت.
یکپارچه سازی سیستم های اطلاعاتی گسترده

J2EE به سرعت در استانداردهای صنعت مانند JMS, JOBC و JCA به کار گرفته شده و موجب سادگی و یکپارچه سازی سیستم های اطلاعاتی گسترده مانند سیستم های قانونی، پیاده سازی های EID و پایگاه های داده شده است.
تقریبا تمام عرضه کننده های اصلی پایگاه های داده JDBC را پشتیبانی می کنند. بنابراین برنامه های کاربردی J2EE از قابلیت ارتباط با کلیه پایگاه های داده مشهور با کمک درایورهای مورد نیاز JDBC بهره می برند. متقابلا تعدادی از adapterهای EI مبتنی بر استانداردهای معماری متصل کننده جاوا به بازار شده اند که یکپارچه سازی نامریی با سیستم های قانونی متفاوت و پیاده سازی های ERP/CRM را انجام می دهد.

پذیرش معماری های سرویسگرا در J2EE

با ظهور سروریس های وب و استانداردهای باز مانند SOAP، قابلیت کار متقابل در سیستم های مجزا در تشکیلات کامپیوتری امکان پذیر شد. J2EE محیط قابل گسترشی است که می توان از مولفه ها و منابع آن در سرویس های وب استفاده کرد.
شرکت سان مجوعه بهم پیوستهای از API ها به نام بسته JAX ارائه کرده که تمامی انواع نیازمندیهای سرویس های وب مانند XML Binding, XML Parsing ترخیص و دریافت پیغام SOAP، جست وجو در XML RPC, Registry و پیغام دهی XML را پشتیبانی می کند.
اگرچه محیط J2EE بسیار پیش از ظهور تکنولوژی های سرویس های وب پشتیبانی شده است، لیکن متناسب بودن با آخرین توسعه را نیز لحاظ کرده است. با اطمینان می توان J2EE را قادر به فًـًـًـًـراهم نمودن و ارائه پیشرفت های بیش تر تکنولوژی بدون اعمال اثرات منفی در قالب کاری مرکزی و مدل برنامه نویسی برنامه کاربردی ساخت.
نتیجه

J2EE یک استاندارد میان افزار است که به طور گسترده ای در صنعت پذیرفته شده است. یک محیط ایده آل برای توسعه برنامه های کاربردی گسترده مستقل از محیط، توزیعی و چندلایه که قادر به مقیاس دهی شود و توازن بار است. مزیت اولیه J2EE فراهم سازی زیرساختار میان افزار استانداردشده ای است که کلیه مشکلات سطح پایین سیستم را نظارت می کند که در نتیجه توسعه دهندگان می توانند صرفا روی کدگذاری منطق و تجاری و کاری شان تمرکز نمایند.
J2EE با ایجاد یک محیط مستقل از سیستم عامل نیازهای صنعت را کاملا و به طور کارا رفع می نماید؛ بدین ترتیب، برنامه های کاربردی نهایی، انعطاف پذیر، متحرک و قابل استفاده مجدد در پیاده سازی های مختلف عرضه کننده هستند.
علاوه بر تمام این موارد، زیرساختار J2EE قادر به پشتیبانی تکنولوژی های جدیدتر و توسعه صنایع است.

منبع :
http://www.ictnews.ir/news/4470.aspx